Ο τόπος μας

Οι τρεις συνοικισμοί: Ασωμάτων ,Αγίας Βαρβάρας ,Άμμου είναι χτισμένοι νοτιοανατολικά της Βέροιας, σε απόσταση 3 χλμ περίπου,  παράλληλα προς τη δνση του ποταμού Αλιάκμονα.

Υπάγονται διοικητικά στο Δήμο Βέροιας και η πλειοψηφία των κατοίκων τους ασχολείται με γεωργικές ή κτηνοτροφικές εργασίες.

Ο συνοικισμός των Ασωμάτων έχει μακραίωνη ιστορία, συνδεδεμένη στενά με αυτή της Βέροιας. Σύγχρονες αρχαιολογικές έρευνες αποδεικνύουν την συνεχόμενη ανθρώπινη παρουσία από την προϊστορική εποχή ως σήμερα.

Σταθμό στην ιστορική πορεία του απετέλεσε ο Απρίλιος του έτους 1822 μ.Χ ,οπότε και γνώρισε την καταστροφική μανία του Εμίν Εμπού (Λουμπούτ),πασά της Θεσσαλονίκης, σε εκδίκηση της δράσης των κατοίκων, κατά την απελευθερωτική προσπάθεια της ευρύτερης περιοχής του Βερμίου (με επίκεντρο τη Νάουσα) ,υπό τον Τάσο Καρατάσο.

Οι κάτοικοι που διασώθηκαν από τη φοβερή σφαγή,διασκορπίστηκαν στις πέραν του Αλιάκμονα περιοχές, στις οποίες δεν είχε εξουσία να μεταφέρει το μένος του ο Τούρκος πασάς, γιατί ανήκαν στον “καζά” της Κατερίνης.

Ακολούθησε όμως απόφαση του τουρκικού δικαστηρίου(μετά από ενέργειες επιφανών Ναουσαίων), κατά το έτος Εγίρας(1833 μ.Χ), που με την έκδοση “Χοτζετείου” επέτρεπε τον ανασυνοικισμό των λεηλατημένων οικισμών και διάτασσε την επιστροφή των κτημάτων στις παρακείμενες χριστιανικές Μονές, όπως αυτά είχαν πριν την καταστροφή.

 

Σε εφαρμογή του Χοτζετίου αυτού εκδόθηκε την επόμενη χρονιά ο τουρκικός “Σιπαχικός τίτλος ιδιοκτησίας” της μονής Τιμίου Προδρόμου, από τον Σιπαχή των Ασωμάτων Ιβραϊμ -Σαρή ,στον οποίο γινόταν σαφής αναφορά για την ύπαρξη, την ον0μασία και τη θέση του χωριού των Ασωμάτων, κατά το έτος Εγίρας 1251(1834 μ.Χ).

Το Ελληνικό ανθρώπινο δυναμικό εμπλουτίστηκε, κατά την πάροδο του χρόνου ,με κατοίκους των ορεινών Πιερικών χωριών κυρίως.

Σήμερα αποτελούν μια ακμάζουσα κοινωνία 550 περίπου κατοίκων(2001).

Πρόσφυγες προερχόμενοι από την Ανατολική Ρωμυλία και συγκεκριμένα από τις περιοχές της Κούκλενας και των Βοδενών(πολύ κοντά στη Φιλιπούπολη) ίδρυσαν το συνοικισμό Αγίας Βαρβάρας. Το μεταναστευτικό ρεύμα ξεκίνησε στα 1923 μετά από τις  απάνθρωπες πιέσεις των Βουλγάρων καταπατητών της συνθήκης του Βερολίνου (1878) και ολοκληρώθηκε στα 1927.

Οι πρώτοι κάτοικοι με αφάνταστους κόπους ξεχέρσωσαν τα γύρω ακαλλιέργητα εδάφη, έχτισαν τα σπίτια τους και αγωνίστηκαν με ελπίδα για μια νέα καλύτερη ζωή, την οποία σύντομα έκαναν πραγματικότητα χάρη στην εργατικότητά τους. Ο πληθυσμός του συνοικισμού σήμερα είναι 600 περίπου κάτοικοι (2001).

Προσφυγικός είναι και ο πληθυσμός της Άμμου, με ρίζες καταγωγής από την περιοχή της Βιθυνίας της Μικράς Ασίας. Αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους μετά από τα γεγονότα που ακολούθησαν τον Α΄Παγκόσμιο πόλεμο, γεύτηκαν τις τουρκικές βιαιότητες, τον εξανδραποδισμό, την εγκατάλειψη…

Οι διασωθέντες πέρασαν στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου κι από εκεί (17 συνολικά οικογένειες) οδηγήθηκαν στην περιοχή του άμμου, στα 1923. Προηγουμένως  αυτή η περιοχή αποτελούσε ιδιοκτησία της οικογένειας Τριανταφυλλίδη. Με ανάλογο μόχθο και κόπο “στάθηκαν στα πόδια τους” και οργανώθηκαν με το πέρασμα του χρόνου σε μια πολύ αξιόλογη κοινότητα 300 περίπου ατόμων (2001)

Από το βιβλίο “Το Δημοτικό Σχολείο Αγίας Βαρβάρας- Ασωμάτων- Άμμου Ν. Ημαθίας (1926-2001)” -Υπέυθυνος δάσκαλος του προγράμματος _ Παπακανάκης Παρασκευάς- Βέροια 2011